[ pic source: စာမ်က္နွာ ၆၁၊ ဂႏၶာရသုိ႕ခရီးတစ္ေခါက္ - ေဒါက္တာအရွင္ဥာဏိႆရ ]
(အထက္ပါ ေက်ာက္ဆစ္ဆင္းတုေတာ္မွာ အထင္ရွားဆုံး ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျမတ္၏ ဒုကၠရစရိယာက်င့္ေတာ္မူျခင္း ပုံေတာ္ျဖစ္သည္။ ပါကစၥတန္ႏူိင္ငံ လာဟုိးျမိဳ႔ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈျပတို္က္တြင္ တည္ရွိသည္။ )
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ၏ ဘာသာေသြး စာအုပ္ေလးမွ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ဒုကၠရစရိယာက်င့္ေတာ္မူျခင္း ကုိ ဖတ္ျပီး ျမတ္ဗုဒၶအား ပုိ၍ပုိ၍ ပင္ ၾကည္ညိဳရပါသည္။ သဒၶါတရား ယုံၾကည္မႈမ်ား ကြ်န္ေတာ္ တုိးပြားမိပါသည္။ မိတ္ေဆြအေပါင္းတုိ႕လည္း ဗုဒၶရွင္ေတာ္ရဲ႕..ၾကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့မႈမ်ားကို အမွတ္ရျပီး ၾကည္ညိဳႏူိင္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ ဒီပုိ႕စ္ေလးကို ေရးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ထုိ ဒုကၠရစရိယာက်င့္ေတာ္မူျခင္းကုိဖတ္ျခင္းျဖင့္.. ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ အေပၚ၌ထားရွိခဲ့ေသာ..ေစတနာမ်ားကုိ ထင္ရွားစြာ သိႏူိင္ပါသည္။ အမွန္တရားသစၥာတရားျမတ္မ်ားကုိ ေဟာေျပာလုိေသာ.. သတၱ၀ါေ၀ေနယ်တုိ႔အား.သိေစခ်င္ေသာ..ဆႏၵၾကီးမ်ားသည္ အလြန္ပင္ၾကည္ညိဳေလးစားဖြယ္ေကာင္းပါတယ္။
သစၥာေလးပါး = သနႏၲရ (ထာ၀စဥ္တည္ရွိေနေသာ ဓမၼ)
[ဆရာၾကီးဦးေရႊေအာင္ ဗုဒၶ၀ါဒေပၚထြန္းျခင္း စာ-၁၁]
သစၥာေလးပါးျမတ္တရားမ်ားသည္ ဘုရားမပြင့္ေသာ္လည္းပဲ အစကတည္းက ရွိျပီးသားျဖစ္ပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶအေလာင္းေတာ္ျမတ္ ထုိကဲ့သုိ႕ ၾကိဳးစားအားမထုတ္ခဲ့လွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕သည္ ထုိတရားျမတ္မ်ားကုိ ဘယ္လုိမွမသိနုိင္ေပ အဘယ္သူမွ သင္မျပႏုိင္ပါ ။ ထုိတရားျမတ္မ်ား လုံး၀ပင္မရွိဘူးဟု မွတ္ယူထားၾကပါလိမ့္သည္။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ထုိရွိေနျပီးသား အမွန္တရားျမတ္မ်ားကုိ သိသာေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ ဆရာၾကီးဦးေရႊေအာင္အဆုိပါစာအုပ္ထဲ၌ပင္ ျမတ္ဗုဒၶဆုိသည္မွာ ၀ါဒအေဟာင္းကုိ ေဖာ္ထုတ္သူ ဟုေဖာ္ျပထားသည္။ ထုိသစၥာေလးပါးတရားမ်ားကုိ သတၱ၀ါေ၀ေနယ်တုိ႔အား သိရွိေစရန္ နာၾကားခြင့္ရေစရန္ က်င့္သုံးခြင့္ရေစရန္ အမွန္ပင္ေအးမွ်ေသာနိဗၺာန္ျပည္သုိ႕မ်က္ေမာက္ျပဳနုိင္ၾကရန္…ေဆာင္ၾကဥ္းေပးနုိင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ျမတ္ဗုဒၶသာလွ်င္ျဖစ္ေပသည္။ ထုိကဲ့သုိ႕ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးနုိင္ရန္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္..အပင္ပန္းခံ အဆင္းရဲခံျပီး ေအာက္ပါအတုိင္း..ဒုကၠရစရိယာက်င့္ေတာ္မူခဲ့သည္။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ဘာသာေသြးစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၁၃ မွ ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
...................
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ အလြန္ မၾကာေသးေသာ ရက္အတြင္းက ကပၸိလ၀တ္ေနျပည္ ေႏြရာသီ စံနန္းေတာ္၌ အေျခြအရံမ်ားစြာ၏အျပဳအစု အယုအယ အေျဖအေဖ်ာ္ ကုိခံယူကာသေလးဆန္ေမႊးကုိသာ သုံးေဆာင္ေတာ္မူလ်က္ အသက္သာဆုံး အခ်မ္းသာဆုံး ခံစားခဲ့ေလသည္။ ယခုအခါ ေတာအုပ္အလယ္ သစ္ရြက္မုိးသစ္ရြက္ကာ ေက်ာင္းသခၤမ္းကေလး၀ယ္ ရတတ္သမွ် မွ်တကာ ဆြမ္းအာဟာရျဖင့္ အဆင္းရဲဆုံးဒုကၠရစရိယာအက်င့္ကုိက်င့္ေတာ္မူပါေတာ့မည္။
ဒုကၠရ = သာမန္လူတုိ႕မျပဳႏူိင္ မက်င့္ႏိူင္ေလာက္ေအာင္ခဲယဥ္းလွေသာ
စရိယာ = အက်င့္
ထုိဒုကၠရစရိယာက်င့္ေတာ္မူပုံကုိမူလပဏၰာသသစၥကသုတ္စသည္မွာလာသည့္အတုိင္းျပပါမည္။
(၁) ဘုရားအေလာင္းသည္ “ေကာင္းေသာ (ကုသုိလ္)စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ(အကုသုိလ္)စိတ္ကုိ ႏွိပ္စက္အံ့” ဟုၾကံေတာ္မူျပီးလ်ွင္ အံၾကိတ္၍ ေတာက္ေခါက္၍ မေကာင္းစိတ္မျဖစ္ႏူိင္ေအာင္္ စိတ္ကုိႏွိပ္စက္ေပး၏။ ထုိအခါ ခ်ဳိင္းၾကားမွ ေခြ်းမ်ားယုိက်လာ၏။
ဥပမာ- အားေကာင္းေသာ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္က အားနည္းေသာ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကုိ ဦးေခါင္းကုိင္၍ ျဖစ္ေစ ပခုံးကုိင္၍ျဖစ္ေစ ဖိႏွိပ္ေသာအခါ ခ်ဳိင္းၾကားမွ ေခြ်းယုိလာသကဲ့သုိ႕တည္း၊ ထုိအခါ၌ လုံ႔လ၀ီရိယလည္း အလြန္ေကာင္း၏၊ သတိလည္း အလြန္စြဲျမဲ၏၊ သုိ႕ေသာ္ ဆင္းရဲစြာ အားထုတ္မႈက တစ္ကုိယ္လုံးကုိ ထုိးဆြသကဲ့သုိ႕ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ တစ္ကုိယ္လုံးပူရွိန္ကာ ျငိမ္းေအးမႈကုိ မရပါေခ်။ ထုိမွ်ေလာက္ တစ္ကုိယ္လုံး ဒုကၡ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း အားထုတ္လုိေသာ စိတ္ကား ကုန္ခမ္း၍ မသြားပါ။
(၂) ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ “အပါနကစ်ာန္ကုိ ျဖစ္ေစအံ့” ဟုၾကံေတာ္မူ၍က မေလ်ာ့ေသာ လုံ႕လျဖင့္ ထြက္သက္ ၀င္သက္တုိ႕ကုိ ပါးစပ္ ႏွာေခါင္းတုိ႕မွ မထြက္မ၀င္ႏုိင္ေအာင္ ခ်ဳပ္တည္းထားေလသည္။ (အသက္မရွဴ မရႈိက္ဘဲ ေနျခင္းကုိပင္ “အပါနကစ်ာန္(အရွဴအရႈိက္မရွိေသာစ်ာန္)” ဟုေခၚ၏။) ထုိသုိ႕ မရွဴမရႈိက္ဘဲခ်ဳပ္တည္းထားေသာအခါ ေလတုိ႕သည္ နားေပါက္တုိ႕မွ ထြက္ကုန္၏၊ ထုိေလထြက္သံသည္ ပန္းပဲသမားတုိ႕၏ ဖားဖုိမွ ေလထြက္သေလာက္ပင္ ျပင္းထန္လွ၏။ ထုိအခ်ိန္မွာ လုံ႕လ၀ရီယလည္း အလြန္အားေကာင္း၏။ သတိလည္း အလြန္စြဲျမဲ၏။ သုိ႕ေသာ္ ဆင္းရဲစြာ အားထုတ္မႈက တစ္ကုိယ္လုံး ပူရွိန္ကာ ျငိမ္းေအးမႈကုိ မရပါေခ်။ ထုိမွ်ေလာက္ တစ္ကုိယ္လုံး ဒုကၡျဖစ္ေနေသာ္လည္း အားထုတ္လုိေသာ စိတ္ဆႏၵကား ကုန္ခမ္း၍ မသြားပါ။
(၃) ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ “အပါနကစ်ာန္ကုိပင္ ထပ္မံ၍ ျဖစ္ေစအံ့” ဟုၾကံေတာ္မူ၍ မေလ်ာ့ေသာ လုံ႕လျဖင့္ ထြက္သက္ ၀င္သက္ တုိ႔ကုိ ပါးစပ္ ႏွာေခါင္း နားေပါက္တုိ႕မွ မ၀င္မထြက္ႏူိင္ေအာင္ခ်ဳပ္တည္း၍ ထားျပန္၏။ ထုိ႕သုိ႕မရွဴမရႈိက္ဘဲ ခ်ုဳပ္တည္း၍ ထားေသာအခါ အလြန္ျပင္းထန္ေသာ ေလတုိ႕သည္ဦးေခါင္းသုိ႕တက္၍ တုိးေ၀ွ႔ကုန္၏။ ထုိ႔သုိ႕ေလတုိ႔၏ တုိးေ၀ွ႔ပုံမွာ အားေကာင္းေသာ ေယာက်ာ္းကထက္စြာေသာ စူးျဖင့္ ဦးထိပ္၌ ေမႊေနသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေလသည္။ ထုိ႔သုိ႔ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္မဆုတ္ဘဲ အားထုတ္ျမဲ အားထုတ္၏။ သတိလည္း အလြန္စြဲျမဲ၏။ သုိ႔ေသာ္ ဆင္းရဲစြာ အားထုတ္မႈက တစ္ကုိယ္လုံးထုိးစြသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ကုိယ္လုံး ပူရွိန္ကာ ခႏၶာကုိယ္၏ ျငိမ္းေအးမႈကုိ မရပါေခ်။ ဤမွ်ေလာက္ ကုိယ္ဆင္းရဲမႈ ျဖစ္ပါေသာ္လည္း ၾကိဳးစားလုိေသာ စိတ္ဆႏၵကားကုန္ခန္း၍ မသြားပါ။
(၄) ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ “အပါနကစ်ာန္ကုိပင္ထပ္မံ၍ ျဖစ္ေစအံ့” ဟုၾကံေတာ္မူ၍ မေလ်ာ့ေသာ လုံ႕လျဖင့္ ထြက္သက္၀င္သက္ကုိ ပါးစပ္ ႏွာေခါင္း နားေပါက္တုိ႕မွ မ၀င္မထြက္ႏူိင္ေအာင္ ခ်ဳပ္တည္း၍ထားျပန္၏။ ထုိ႕သုိ႕မရွဴမရႈိက္ဘဲ ခ်ဳပ္တည္း၍ ထားေသာ အခါ အလြန္ျပင္းထန္ေသာ ေခါင္းကုိက္ေ၀ဒနာတုိ႔သည္ ေပၚလာကုန္၏။ ထုိေခါင္းကုိက္ေ၀ဒနာ၏ ျပင္းထန္ပုံမွာ အားေကာင္းေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က သားေရၾကိဳးျဖင့္ ဦးေခါင္းကုိ ရစ္ပတ္၍ တင္းၾကပ္စြာ စည္းထားသကဲ့သုိ႔ ထင္ရေလသည္။ ထုိ႔သုိ႔ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္မဆုတ္ဘဲ အားထုတ္ျမဲ အားထုတ္၏။ သတိလည္း အလြန္ေကာင္း၏။ သုိ႔ေသာ္ ဆင္းရဲစြာ အားထုတ္မႈက တစ္ကုိယ္လုံးထုိးစြ သကဲ့သုိ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ကုိယ္လုံး ပူရွိန္ကာ ခႏၶာကုိယ္၏ ျငိမ္းေအးမႈကုိ မရပါေခ်။ ဤမွ်ေလာက္ ကုိယ္ဆင္းရဲမႈ ျဖစ္ပါေသာ္လည္း ၾကိဳးစားလုိေသာ စိတ္ဆႏၵကား ကုန္ခန္း၍ မသြားပါ။
(၅) ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ “အပါနကစ်ာန္ကုိပင္ ထပ္မံ၍ ျဖစ္ေစအံ့” ဟု ၾကံေတာ္မူ၍ မေလ်ာ့ေသာ လုံ႔လျဖင့္ ထြက္သက္ ၀င္သက္ကုိ ပါးစပ္ ႏွာေခါင္း နားေပါက္တုိ႔မွ မ၀င္မထြက္ႏုိင္ေအာ္င ခ်ဳပ္တည္း၍ ထားျပန္၏။ ထုိသုိ႔ မရွဴမရႈိက္ဘဲ ခ်ဳပ္တည္း၍ ထားေသာအခါ အလြန္ျပင္းထန္ေသာ ေလတုိ႔သည္ ၀မ္းဗုိက္ကုိျဖတ္ေတာက္ သကဲ့သုိ႔ ထုိးက်င္ကုန္၏။ ဥပမာ- ကြ်မ္းက်င္ေသ ႏြားသတ္သမားက သုိ႕မဟုတ္ ႏြားသတ္သမား၏ လက္ေထာက္တပည္႔ၾကီးက ထက္စြာေသာ ႏြားသတ္ဓားျဖင့္ ဗုိက္ကုိ ျဖတ္လွီးလုိက္သကဲ့သုိ႔ က်င္နာေလသည္။ ထုိသုိ႔ ျဖစ္ေစေသာ္လည္း ေနာက္မဆုတ္ဘဲ အားထုတ္ျမဲ အားထုတ္၏။ သတိလည္း အလြန္ေကာင္း၏။ သုိ႔ေသာ္ ဆင္းရဲစြာ အားထုတ္မႈက တစ္ကုိယ္လုံး ထုိးစြထားသကဲ့သုိ႕ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ကုိယ္လုံး ပူရွိန္ကာ ျငိမ္းေအးမႈ မရပါေခ်။ ဤမွ်ေလာက္ ခႏၶာကိုယ္ ဒုကၡေရာက္ေနေသာ္လည္း ၾကိဳးစားလုိေသာ စိတ္ဆႏၵကားကုန္ခန္း၍ မသြားပါ။
(၆) ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ “အပါနကစ်ာန္ကုိပင္ ထပ္မံ၍ ျဖစ္ေစအံ့” ဟု ၾကံေတာ္မူ၍ မေလ်ာ့ေသာ လုံ႔လျဖင့္ ထြက္သက္၀င္သက္တုိ႔ကို ပါးစပ္ ႏွာေခါင္း နားေပါကတုိ႔မွ မ၀င္မထြက္ႏိူင္ေအာင္ ခ်ဳပ္တည္း၍ ထားျပန္၏။ ထုိ႔သုိ႔ မရွဴမရႈိက္ဘဲ ခ်ဳပ္တည္း၍ ထားေသာအခါ တစ္ကုိယ္လုံး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ပူေလာင္လာေလသည္။ ဥပမာ- အားၾကီးေသာ ေယာက္်ား နွစ္ေယာက္တုိ႔က အားနည္းေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကုိ လက္ေမာင္းနွစ္ဖက္ကုိင္၍ မီးက်ီးအစု၌ က်က္ေနေအာင္ ကင္ေသာအခါ ျဖစ္ေပၚ၍လာေသာ ကုိယ္ပူကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေလသည္။ ထုိ႔သုိ႔ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္မဆုတ္ဘဲ အားထုတ္ျမဲ အားထုတ္၏။ သတိလည္း အလြန္ေကာင္း၏။ သုိ႕ေသာ္ ဆင္းရဲစြာ အားထုတ္မႈက တစ္ကုိယ္လုံး ထုိးဆြသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ကုိယ္လုံးး ပူရွိန္ကာ ခႏၶာကုိယ္၏ ျငိမ္းေအးမႈကုိ မရပါေခ်။ ဤမွ်ေလာက္ ခႏၶာကုိယ္ ဒုကၡေရာက္ေနေသာ္လည္း ၾကိဳးစားလုိေသာ စိတ္ဆႏၵကား ကုန္ခန္း၍ မသြားပါ။
ထုိ႔ကဲ့သုိ႔ ခႏၶာကုိယ္၌ ျပင္းျပေသာအပူျဖစ္ေလာေသာအခါ မုိက္ကနဲျဖစ္၍ စၾကႍသြားရာမွ ထုိင္လ်က္ လဲက်သြားေလသည္။ ထုိ႕သုိ႔ ထုိင္လ်က္ေနပုံကုိ ျမင္ၾကရ ေသာ အနီးအပါးက နတ္တုိ႔သည္ ထင္ျမင္ခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ေျပာဆုိၾကကုန္၏။ တခ်ဳိ႕နတ္မ်ားက
“ကာလကၤေတာ သမေဏာ ေဂါတေမာ- ရဟန္းေဂါတမ ေသျပီ” ဟု ေျပာၾက၏။
တခ်ဳိ႕နတ္မ်ားကား
“န ကာလကၤေတာ သမေဏာ ေဂါတေမာ- ရဟန္းေဂါတမသည္ ေသ၍ မျပီးေသး၊ အပိ စ ကာလံ ကေရာတိ-ေသေနတုန္း ရွိေသတယ္”ဟု ေျပာၾက၏၊
တခ်ဳိ႕နတ္မ်ားကမူ
“န ကာလကၤေတာ သမေဏာ ေဂါတေမာ နာပိ ကာလံ ကေရာတိ- ရဟန္းေဂါတမသည္ ေသျပီးလည္း မဟုတ္ ေသေနတာလည္း မဟုတ္၊ အရဟံ သမေဏာ ေဂါတေမာ-ရဟန္းေဂါတမသည္ ရဟႏၱာျဖစ္ျပီ၊ ၀ိဟာေရာေတြ၀ေသာ အရဟေတာ- ဒီေနပုံမ်ဳိးဟာ ရဟႏၱာ၏ ေနပုံသာ ျဖစ္သည္” ဟု ေျပာၾကေလသည္၊ ထုိ႔သုိ႔ ေျပာသူတုိ႔တြင္ ေသျပီဟု ထင္ေနေသာနတ္က သုေဒၶါဒနမင္းထံသြား၍ အသင္မင္း၏ သားေတာ္ တရားအားထုတ္ရင္း ေသျပီ” ဟုေျပာသည္။ သုေဒၶါဒန မင္းက “ဗုဒၶျဖစ္ျပီးမွ ေသတာလား မျဖစ္ဘဲ ေသတာလား” ဟု ျပန္၍ ေမးလွ်င္ “ဗုဒၶမျဖစ္ဘဲေသတာ” ဟု နတ္က ေျပာ၏။ “ဗုဒၶမျဖစ္ေသးလွ်င္ ေသတယ္ဆုိတာ မယုံဘူး” ဟု ေျပာလုိက္ေလသည္။
ျပန္၍ သတိရလာေသာအခါ “အစာ မစားဘဲ က်င့္အံ့” ဟု အၾကံျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ နတ္တုိ႔က “အစာအာဟာရကုိ လုံးလုံးမစားဘဲ ျဖတ္ထားလွ်င္ ေမႊးညွင္းေပါက္တုိ႔မွ နတ္ဩဇာ သြင္းေပးမည္” ဟု ေျပာၾကေသာေၾကာင့္ လုံးလုံး အစာမျဖတ္ဘဲ နည္းနည္း စားေတာ္မူ၏။ ပဲေနာက္ ပဲပိစပ္ ပဲလြန္း ပဲၾကီးတုိ႔၏ အႏွစ္ရည္ကုိသာ တစ္လက္ခုပ္ေလာက္ ေသာက္ေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ၌ အလြန္ ပိန္ခ်ဳံးသြားေလ၏။ အလြန္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္၏……။
..............................
အထက္ပါ စာစုမွာ ျမတ္ဗုဒၶအေလာင္းေတာ္ ဒုကၠစရိယာက်င့္ကုိ က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေသာအခါက.ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ားျဖစ္္ပါသည္။မိတ္ေဆြအေပါင္းတုိ႕လည္း ဗုဒၶရွင္ေတာ္ရဲ႕..ၾကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့မႈမ်ားကို အမွတ္ရျပီး ၾကည္ညိဳႏူိင္ေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ ဒီပုိ႕စ္ေလးကို ေရးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
0 comments: