ပါကစၥတန္ႏူိင္ငံ၊ ပက္ရွ၀ါျပတုိက္ရွိ ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္
[pic source: စာမ်က္ႏွာ ၄၁၊ အရွင္ဥာဏိႆရ-ဂႏၶာရသုိ႕ခရီးတစ္ေခါက္]
ဥရုေ၀ဠေတာ၌ ဘုရားေလာင္းေတာ္သည္ ဒုကၠရစရိယာအက်င့္ (superhuman effort) ကုိ ေျခာက္နွစ္နီးနီးက်င့္ခဲ့သည္။ ထုိစဥ္က က်င့္ခဲ့ေသာ အက်င့္ကုိပင္ အနသန၀တၱ အက်င့္ဟုေခၚသည္။
(အန္=မ ၊ အသန=မစားျခင္း ၊ ၀တၱ=အက်င့္) (ဦးေရႊေအာင္-ဗုဒၶသုိ႕အႏႈိုင္းမဲ့ စာ-၁၆)
သုိ႕ေပမယ့္ တရားထူးကုိ မရေသးေပ။ အလြန္အင္မတန္လည္း ပင္ပန္းဆင္းရဲခဲ့ျပီ။ (ေလာကတြင္ မည္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ဇြဲၾကီးသည္ ဆႏၵျပင္းျပသည္ ျပင္းထန္စြာ ၾကိဳးစားသည္ဆုိဦးေတာ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ လုံ႕လ ၀ီရိယတုိ႕ကုိကား တစ္ဦးတစ္ေယာက္တစ္ပါးေလမွ် မယွဥ္နုိင္ေပ။) ဒုကၠရစရိယာက်င့္စဥ္အတြင္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ၾကီးႏွင့္ေ၀းေနခဲ့သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သည္ ေအာက္ပါအတုိင္း ဆင္ျခင္သုံးသပ္ေတာ္မူခဲ့သည္။
- အတိတ္ေရွးက ရေသ့ (သုိ႕)ပုဏၰားတုိ႕သည္လည္း ယခု ငါခံစားရသလုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ က်င့္နုိင္မည္ မဟုတ္
- လက္ရွိ က်င့္ေနသူတုိ႕သည္လည္း ငါ့ထက္ပုိ၍ က်င့္နုိင္မည္ မဟုုတ္
- ေနာင္အနာဂတ္တြင္လည္း ယခုငါက်င့္သေလာက္ က်င့္နုိင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္
ဤအက်င့္ျဖင့္ ဗုဒၶအျဖစ္သုိ႕ ေရာက္ႏူိင္လိမ့္မည္ မဟုတ္၊ လမ္းမွားသာ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားေတာ္မူခဲ့သည္။
တကယ္ေတာ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဟုိးငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကပင္ ပထမစ်ာန္ကုိ ရရွိျပီးသားျဖစ္သည္။
ယခု ထုိစ်ာန္၏ခ်မ္းသာပုံကုိ ျပန္လည္ အမွတ္ရေလျပီ။ ထုိအခ်ိန္က က်င့္ခဲ့ဖူးေသာ အက်င့္သည္သာ ဗုဒၶအျဖစ္သုိ႕ေရာက္ဖုိ႔ရန္ လမ္းမွန္ျဖစ္တန္ရာ၏ ဟု အသိဥာဏ္ေပၚခဲ့သည္။
ထုိ႔ေနာက္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ပထမစ်ာန္ကုိ ျပန္လည္ ရရွိေအာင္အားထုတ္မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။
သုိ႔ေပမယ့္ ခႏၶာကုိယ္ေတာ္မွာ အစာအာဟာရမမွီ၀ဲဘဲ က်င့္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အားအင္ျပတ္ေနေလသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဆြမ္းအာဟာရကုိ ျပန္လည္ စားေသာက္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ပဥၥ၀ဂၢီရေသ့ငါးဦးတုိ႔လည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္အား ဘုရားျဖစ္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားေတာ့ဘဲ တန္ခူးလကြယ္ေန႕ေလာက္တြင္ မိဂဒါ၀ုန္ေတာသုိ႕ ေရႊ႕ေျပာင္းသြားၾကေလျပီ။
မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃၊ ကဆုန္လျပည့္ေန႕သုိ႕ေရာက္ေသာအခါ…
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ေသနာနိဂုံး၌ ဆြမ္းခံ၀င္ျပီး.. ဃနာႏုိ႔ဆြမ္းကုိ ဘုန္းေပးေတာ္မူ၏။
(လက္ျဖင့္ကုိင္၍ရေလာက္ေအာင္ ပ်စ္ေသာႏုိ႕ဆြမ္းကုိ ဃနာႏုိ႔ဆြမ္းဟုေခၚသည္)။ ထုိ႕ေနာက္ ေနရဥၨရာျမစ္၌ ေရသုံးသပ္ေတာ္မူျပီး ထုိျမစ္အနီးေတာ၀ယ္ ေန႔အခါ၌ တရားအားထုတ္ေတာ္မူေလသည္။
ထုိအခ်ိန္အေလာင္းေတာ္တရားအားထုတ္လုိက္ေသာအခါ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္..
ပထမစ်ာန္၊ ဒုတိယစ်ာန္၊ တတိယစ်ာန္၊ စတုတၳစ်ာန္ တုိ႕ကုိ အသီးသီး ရေတာ္မူသည္။ (ဘာသာေသြး စာ-၂၃) ထုိသုိ႕အားထုတ္ေတာ္မူစဥ္ စိတ္ေတာ္တြင္ တဏွာေလာဘစိတ္မ်ား ကင္းကြာေန၏။ ေဒါသ ေမာဟ စိတ္မ်ားလည္း ကင္းကြာေန၏။ အညစ္အေၾကးမ်ားကင္းကြာ၍ ၾကည္လင္ေနသည္။ သမာဓိကလည္း ပုိ၍ပင္ အားေကာင္းလာေလသည္။ ေရွးကက်င့္စဥ္(ဒုကၠရစရိယာအက်င့္)အခါက.. ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ အလြန္ပင္ ပန္းပင္ဆင္းရဲခဲ့ရေသာ္လည္း ယခုအခါ ခ်မ္းသာမႈကုိ ရရွိျပီ၊ ဥာဏ္ေတာ္မွာလည္း ပုိ၍ပင္ အားေကာင္းလာသည္။
ညေနခ်ိန္သုိ႔ေရာက္မွ ေဗာဓိေညာင္ပင္ရွိရာသုိ႔ၾကြေတာ္မူျပီး ေညာင္ပင္ရင္း၌ ထုိင္ေတာ္မူကာ..အခုလုိ ဓိ႒ာန္ေတာ္မူပါသည္.
“အရုိးအေၾကာအေရမွ်သာက်န္၍ အသားအေသြးေတြ ေျခာက္သြားတန္လွ်င္ သြားေပေစေတာ့၊ ဗုဒၶအျဖစ္ မေရာက္သမွ် ဤထုိင္ေနျခင္းမွ မထေတာ့အံ့”
ဟု အဓိ႒ာန္ေတာ္မူေလသည္။(စာမ်က္ႏွာ ၁၀၁၊ အနာဂတ္သာသနာေရး)
ထုိ႔ေနာက္ ဆက္လက္၍ ၾကိဳးစားအားထုတ္ေတာ္မူေသာအခါ….
- ညဥ့္၏ ပထမယံ(ညဥ့္ဆယ္နာရီအတြင္း) တြင္ ပုေဗၺနိ၀ါသာနုႆတိဥာဏ္ ကုိရေတာ္မူသည္။
ပုေဗၺနိ၀ါသဥာဏ္ [ေရွးေရွးကမၻာမ်ားစြာတုိ႔၌ ျဖစ္ခဲ့ပ်က္ခဲ့ေနထုိင္ေတြ႕ၾကံဳရေသာ အေၾကာင္းအရာတုိ႔ကိုေကာင္းစြာ သိနူိင္ျမင္ႏူိင္ေသာ အသိဥာဏ္] - ညဥ့္၏ ဒုတိယယံ(သန္းေခါင္ေက်ာ္ ၁ခ်က္၊ ၂ခ်က္ အတြင္း) တြင္ ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္ေတာ္ ကုိရေတာ္မူျပန္သည္။
ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္ [သတၱ၀ါအားလုံး ေအာက္တန္းေရာက္ေနသူ အထက္တန္းက်ေနသူ သုခရေနသူ ဒုကၡေရာက္ေနသူ တုိ႔ကုိ ျမင္ေတာ္မူႏူိင္ေသာဥာဏ္] - ညဥ့္၏ တတိယယံတြင္…
ရုပ္တရား နာမ္တရားစုမ်ားအေပၚအတြင္ အနစၥ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ ဟူေသာ လကၡဏာၾကီးသုံးရပ္တင္ေတာ္မူ၍ ၀ိပႆနာဥာဏ္မ်ား အဆင့္ဆင့္ ျဖစ္ေနေလရာ ရုပ္နာမ္ခႏၶာတုိ႔အေပၚတြင္ ျငီးေငြ႕စရာ ေၾကာက္စရာႏွင့္အျပစ္မ်ားကုိ ျမင္ေနေလသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ရုပ္နာမ္ခႏၶာတုိ႔ကုိ အာရုံမျပဳေတာ့ဘဲ နိစၥသုခဓာတ္ကုိ ရွာေဖြေလေတာ့သည္။ အေလာင္းေတာ္၏စိတ္ေတာ္သည္ ကိေလသာဓာတ္ခုိးဓာတ္ေငြ႕မ်ား အလြန္ပင္ရွင္းလင္းလာသည္။ တဆက္တည္းပင္ နိစၥသုချဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ကုိ ထပ္၍ထပ္၍ျမင္နုိင္ေသာ ဥာဏ္မ်ားေပၚလာသည္။ စိတ္အစဥ္ကား ေအး၍ ေအး၍ သြားေလေတာ့၏။ ကိေလသာ အေနာက္အက်ဴတုိ႕ တုိး၍ တုိး၍ ကုန္ခန္းသြားေလေတာ့သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ အာသ၀ကၡဥာဏ္ေတာ္ၾကီးကုိ ရေတာ္မူေလသည္။
အာသ၀=စိမ္ရည္အရက္
ေလာဘ၊ ဒိ႒ိ ၊ေမာဟတုိ႔သည္လည္း စိမ္ရည္အရက္ႏွင့္တူေသာေၾကာင့္ အာသ၀=အာသေ၀ါတရား ဟုေခၚပါသည္။
အာသ၀ကၡဥာဏ္(အာသေ၀ါတရားတုိ႕၏ကုန္ေၾကာင္းဥာဏ္ေတာ္)
အာသ၀ကၡဥာဏ္ = အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္ (စာမ်က္ႏွာ-၂၇၊ ဘာသာေသြး)
ထုိဥာဏ္ေတာ္ၾကီးကုိ ရေတာ္မူေသာအခါ ကိေလသာ အေနာက္အက်ဴ အပူ အခုိးအေငြ႕ဟူသမွ် လုံး၀ကင္းစင္၍ စိတ္အစဥ္သည္ သန္႕ရွင္းဆုံးျဖစ္ေနေလသည္။ ထုိမွတဆက္တည္း ဘာမဆုိသိေတာ္မူႏူိင္ေသာ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ၾကီးကုိ ရေတာ္မူေလသည္။ ျမတ္ဗုဒၶအျဖစ္သုိ႕ေရာက္ေတာ္မူေလျပီ။ ထုိဥာဏ္ေတာ္ၾကီး၏အစြမ္းသုံးရပ္မွာ…
- သိရန္မွန္သမွ်အားလုံးကုိ အကုန္အစင္သိေတာ္မူျခင္း
- သိအပ္ျပီးေသာတရားတုိင္း၏ ေဟာနည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ သိေတာ္မူျခင္း
- သံသရာ၀ဋ္ဒုကၡမွ ကြ်တ္ထုိက္ေသာ သတၱ၀ါတုိ႕၏ သဒၶါပညာစေသာ ေရွးက ပါလာေသာ ဣေျႏၵအႏုအရင့္ကုိလည္းေကာင္း၊ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟ သဒၶါပညာစေသာ ယခုဘ၀၌ အျဖစ္မ်ားေသာ စရုိက္အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိလည္းေကာင္း သိျမင္ေတာ္မူျခင္း
ထုိဥာဏ္ေတာ္ရရွိျခင္းေၾကာင့္ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဗုဒၶ-သမၼာသမၺဳဒၶ အျဖစ္သုိ႕ေရာက္ရွိခဲ့ျပီ။ ဗုဒၶအျဖစ္ကုိ ေရာက္ေတာ္မူခ်ိန္ကား ကဆုန္လျပည့္ညဥ့္ကုိ ေက်ာ္လြန္ျပီး လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္သုိ႕မေရာက္ခင္ အရုဏ္တက္မည့္ဆဲဆဲအခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ သိၾကေသာ နတ္အမ်ားတုိ႕သည္ အလြန္ပင္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ၾကပါေလသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႕ေလာကအတြက္ အလင္းေရာင္သည္ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့ေလျပီ။….
“ေလာက၌ ေနမင္းသာ ေပၚထြက္မလာလွ်င္ ခလုတ္ ကန္သင္း ကုန္းက်င္း အရပ္တုိ႔ကုိ ခြဲျခား၍ မရႏူိင္ဘဲ သြားတုိင္းသြားတုိင္း တုိက္မိ ခုိက္မိ က်င္းထဲက်ဖြယ္ရွိသကဲ့သုိ႔ ထုိ႕အတူ ဘုရားရွင္ ေနမင္းသာ ေပၚထြက္မလာလွ်င္ ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ကုိ ခြဲျခား၍ မသိႏူိင္ဘဲ အကုသုိလ္ကုိသာ ျပဳမိကာ သတၱ၀ါအမ်ားပင္ အပါယ္လားဖုိ႔ ရွိေတာ့သည္။”
(အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ-ရတနာ့ဂုဏ္ရည္၊ စာ-၄၇)
ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီ့စာေလးကုိ အရမ္းပင္ ႏွစ္သက္အားရမိပါသည္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဗုဒၶအျဖစ္ကုိ ရေအာင္ လုံ႕လ၀ီရိယအားၾကီးစြာျဖင့္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ေတာ္မူခဲ့ျခင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ သတၱ၀ါအားလုံးအတြက္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ဗုဒၶကုိယ္တုိင္ သိျမင္ခဲ့ ရရွိခဲ့ေသာ ဥာဏ္ေတာ္ၾကီးမ်ားျဖင့္ ေလာကသားတို႕အေပၚအက်ဳိးရွိေသာမွန္ကန္ေသာ တရားျမတ္မ်ား လမ္းညႊန္ျပသေပးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေပသည္……
ေအာက္ပါစာမ်က္ႏွာမ်ားမွ ဖတ္ရႈေဖာ္ျပပါသည္။
စာမ်က္ႏွာ ၂၂-၂၉၊ ဘာသာေသြး - အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ
စာမ်က္ႏွာ ၁၀၀-၁၀၆၊ အနာဂတ္သာနာေရး - အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ
စာမ်က္ႏွာ ၁၆၊ ဗုဒၶ သုိ႕မဟုတ္ အႏႈိင္းမဲ့ - ဆရာၾကီးဦးေရႊေအာင္
0 comments: